स्वरन सभा नयना
अभिरामा ।
हनुमत देखे बहुछवि धामा । ।
ब्रह्म्पास की फाँस
बधेहु ते ।
रघुवर कारज आस धरे ते । ।
सभा बिसाल देखि हनुमाना ।
कीन्हेसि रावन बल
अनुमाना । ।
देखि कपीश सबहिं
अकुलाए ।
क्रोध वसी भय मारन धाए ।
।
सचिव कहे कपि हौ अति
प्यारा ।
कसि मारेसि यह अच्छ कुमारा । ।
साहस की करि बहुत बड़ाई ।
पुनि पूछा क्यों
कीन्ह ढिठाई । ।
तनय विषाद
सोचि कर रावन ।
क्रोध सहित तब कहेउ
दसानन । ।
सुत वध कीन्ह तोहि
भय नाहीं ।
लंकहु जीति सकेहु कोई नाहीं ।
।
केहि कारन बध कीन्ह
कुमारा ।
यहि दुस्साहस कउन अधारा ।
।
भृकुटि तनी दस सिर
तेहि डोले ।
कर जोरी तब हनुमत बोले । ।
प्रथम प्रहार कीन्ह सुत तोरे
।
अंग - प्रत्यंग लगे बहु मोरे
। ।
पुनि निज रक्षा हेतु प्रयासा ।
भयउ तोर सुत यमपुर
वासा । ।
तेहि पर दूजा सुर
तुम पठयहु ।
ब्रम्ह्पास बाँधेसु लय अवयहु । ।
निज रक्षा नहिं कोउ
अपराधा ।
तापर सुत तुम्हार
मोंहि बाधा । ।
रावन कहेहु तोर का हेतू ।
लंका पहुंचेहु कसि
बिन सेतू । ।
राम प्रताप बिश्व सब गाई ।
जहाँ न रबि तहं
प्रभु प्रभुताई । ।
सागर नाहि पार प्रभुताई ।
प्रभु असीस तव
कालहिं खाई । ।
राम सुजस तिहुं
लोकहि गाई ।
रामहिं बरमहुँ करइं बड़ाई । ।
हे दसआनन छाडि लड़ाई ।
देई सीता पुनि करहु
मिताई । ।
बानर के मुखि सुनि
अस बचना ।
बोलेहु अट्टहास करि रचना ।
।
मूढ़
कपीस तोंहिं सुधि नाहीं ।
हतहु प्रान यहि लगि
जग माहीं । ।
यहु महु बीच बिभीषनु आवा ।
करि प्रणाम पुनि आसन
पावा । ।
सकल कथा कपि जानि
बिभीषन ।
कर जोरी पुनि उठि कहि आसन । ।
पूछ परम प्रिय
कपि के देहा ।
यहि पर इनकी अतिसय
नेहा । ।
मति बध करहुं न
मारहु ताही ।
पूछ जलाई देहुँ प्रभु
जाही । ।
बिनुहि पूछ बानर जब जाई ।
निज संग ताहिहि नाथ
लजाई । ।
यह प्रस्ताव सभासद भावा ।
सबहिं कहेउ पुनि आगि
लगावा । ।
वसन लपेटि तेल पुनि डारी ।
अगिन लगाय दीन्ह सब तारी ।
।
जलेउ पूछ गर्जेउ
हनुमाना ।
झटकि सबहिं धायहु
बलवाना । ।
धाय चढ़ेउ पुनि कनक अटारी ।
उलटि-पुलटि एक-एक
गृह जारी । ।
हाय करहिं धावहिं नर
– नारी ।
जरत जात गृह बारिहि –
बारी । ।
सारा नगर अनल जस होई ।
कहहिं सबहिं यह कपि
नहिं कोई । ।
अति भट्बीर इंद्र
सम होई ।
नहिं बल अस साधारण
कोई । ।
भागहिं,धावहिं चहुँ
दिसि सबहीं ।
नगर अनल से बचिहैं कबहीं
। ।
रोवहिं त्राहि करहिं
गोहरावैं ।
यहि अवसर कोहु हमहिं
बचावैं । ।
गृह - गृह धायहु
जारेउ लंका ।
कपि प्रताप चहुँ बाजउ डंका ।
।
देखि कपिहिं जोरहिं बहु हाथा ।
क्षमा करहुं तुम्ह
कौन हो नाथा । ।
तुम अरि मोर नाहि
मैं जाना ।
केहि अपराध हतेहु
तुम प्राना । ।
नारि करहिं बहु
भांति प्रनामा ।
तजहुँ प्राण कपि नाम
अनामा । ।
नगर जरहिं सब पीटहिं
छाती ।
जीवन भर की जरि गै थाती ।
।
कोसहिं लाख - लाख सब
रावन ।
जरहिं नगर बस सीतहिं कारन ।
।
भभकि–धधकि लौ उठि विकराला ।
पुरवासी रोवहिं तेहि काला
। ।
चहुँ दिस लंका
जारेहु कपि पति ।
किंकर्तव्य भयहु लंका पति
। ।
एकि भवन बस बचेउ
बिभीषन ।
लंकहि मिटेउ सकल आभूषन ।
।
लंक जारि पुर बाहर भयऊ ।
पुनि कपि कूदि अब्धि
मंह गयऊ । ।
पवन तिवारी
सम्पर्क – 7718080978
poetpawan50@gmail.com
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें